W stosunku do swoich obrazów, Leśnik z naciskiem używa określenia zapis, a chwilę później: pamięć. Oba te terminy łączą się w jedną znaczeniowo całość: stosując oba te pojęcia, artysta zwraca naszą uwagę na pozawizualną stronę swojego malarstwa.

W prezentowanych na wystawie pracach fikcja miesza się z nauką, wielość hipotez i teorii poszerza nasze spojrzenie na rzeczywistość, złożoną i niejednoznaczną, i powoduje, że pytanie o źródła pozostaje otwartym.

PatRIOTki, tak zatytułowana wystawa łódzkiej artystki Anki Leśniak wpisuje się w prowadzone przez nią artystyczne interpretacje biografii kobiet „nieumiejscowionych w historii”.

Czy można umrzeć na złamane serce? to projekt Ani Nowak, w którym autorka poddaje refleksji skomplikowaną relację ciała, psychiki i środowiska.

Wystawa złożona z prac z lat 90. i 80, a więc z czasu przełomu, momentu podobnie podwójnego i niezdefiniowanego, to opowieść skonstruowana z figuratywnych prac Ewy Ciepielewskiej. Ta kilkuwątkowa narracja, w której polityczność miesza się z seksualnością.

Punktem wyjścia wystawy Z obawy przed wyginięciem, przygotowanej przez Irminę Rusicką i Kaspra Lecnima, jest gra w cykora, która w specyficzny sposób modeluje rzeczywistość, zakładając że najskuteczniejsza jest „strategia szaleńca”.

Film dokumentalny Solidarność według kobiet przedstawia zapomniane opozycjonistki lat 80. Odważne, stanowcze i pragnące sprawiedliwości Polki, które współtworzyły „Solidarność”.

Jak projektować obrazy w świecie zdominowanym przez obraz? Po co dbać o język wizualny najmłodszych uczestników kultury wizualnej? Instytut Dizajnu w Kielcach zaprasza do dyskusji.

Mono – rzecz, aware – rodzaj zachwytu, melancholii wynikającej ze świadomości przemijania. Prace Pawła Bińczyckiego i Jacka Machowskiego można oglądać od 6 września w BWA Tarnów.

Na wystawie zostaną zaprezentowane fotografie Ewy Brandt, inspirowane lekturą głośnej książki Petera Wohllebena – Sekretne życie drzew.

Ekspozycja potwierdza popularną tezę, że dla oblicza współczesnej kultury definiowanie tożsamości jest w dalszym ciągu bardzo ważnym problemem. Wernisaż wystawy już 24 sierpnia.

Wystawa Włochy w Gdańsku jest pierwszą próbą ukazania dziedzictwa włoskiego w Gdańsku od XIV do końca XVIII wieku. Wernisaż 22 września w Muzeum Narodowym w Gdańsku.

Umieszczane w miejscach publicznych miały oddziaływać na postawy mas, ludzi słabo wykształconych, niekiedy analfabetów. Wystawa plakatów w Narodowym Muzeum w Szczecinie do 7 września.

Polskie zabytki przedstawione w interaktywnej formie plakatów, zdjęć, filmów, jak również w technologii VR. W Seulu można od 26 lipca zobaczyć wystawę Poczytaj Polskę, Poczuj Polskę. Ekspozycja potrwa do 30 września.

Zorientowana na tekst rysowniczka i ilustratorka. Autorka Porysunków, które powstają w jej głowie już od ponad dziesięciu lat. 19 sierpnia, w ramach cyklu , odbędzie się w Gdańsku wernisaż prac Magdy Dadaj.

Czy wiesz, skąd pochodzą obcokrajowcy, którzy są twoimi sąsiadami lub z którymi pracujesz? Spotkaj ich, porozmawiaj, zainspiruj się ich kulturą. Oddział Muzeum Etnografii w Gdańsku zaprasza na Etno Multi Kulti.

Z okazji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w Polsce Muzeum Narodowe w Krakowie przygotowało pokaz wyjątkowego obrazu. To wizerunek Matki Boskiej w różanej girlandzie – rzymskie dzieło Giovanniego Battisty Salviego.

Prace Rafała Olbińskiego znajdują się w kolekcjach tak prestiżowych instytucji, jak m.in. The National Arts Club w Nowym Jorku, Smithsonian Institute and Library of Congress w Waszyngtonie. Od 16 sierpnia będą także w Polsce.

Narodowe Centrum Kultury po raz dziesiąty organizuje wystawę cykliczną. 41 artystów z Trójmiasta oraz powiązanych z wybrzeżem zaprezentuje swoje artystyczne interpretacje człowieka między początkiem a końcem.

Od sześciu lat Klocuch aktywny jest na nowym kanale KlocuchRecenzje, po hakerskim ataku na pierwsze konto. Po tym incydencie tajemniczy twórca nie opuścił już gardy, a jego tożsamość, mimo licznych prób demaskatorskich, pozostaje nieznana.

Muzeum Tatrzańskie prezentuje wybór prac Andrzeja Wróblewskiego, przedstawiających tatrzańskie pejzaże z dwóch tek Tatry I i Tatry II, które powstały w latach 1952–1953 oraz obraz z 1957 – Góry czerwone.

Na Bal Kapistów, słuchowisko i artystyczne spacery zaprasza przy okazji zakończenia wystawy Cricoteka w Krakowie.

Ciało doskonale czarne (black body) to nieistniejąca w rzeczywistości materia, która całkowicie pochłania światło – czerń absolutna. Tak samo wyidealizowana jak ciało doskonale białe, niemożliwa do uzyskania i przedstawienia.

Mapy i terytoria to tytuł obszernego, malarsko-rysunkowego cyklu prac Renaty Jaworskiej. Każda z prac z tej serii to precyzyjnie – choć pędzlem – wykreślona mapa jakiegoś obszaru, sprawiającego wrażenie rzeczywisteg

Prace Eimutisa Markūnasa często zgłębiają nastrój egzystencjalnego wygnania, który otacza artystę. Nastrój ten nie jest przypadkowy, jak mówi: „Nie jestem impresjonistą, który reagowałby na różne oświecenia przez słońce czy coś podobnego”.

Kolekcja prac Stanisława Ignacego Witkiewicza w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, wzbogaciła się o kolejne interesujące obrazy.

Czy koń może poruszyć wyobraźnię współczesnego malarza? Wystawa stawia to pytanie i poszukuje odpowiedzi. Ikonograficzny klucz pozwolił zaprezentować twórców o bardzo różnych postawach, których przy żadnej innej okazji nie zobaczylibyśmy razem.

Tam gdzie sowy śpią, tam swój początek ma twórczość Marioli Wawrzusiak i Rafała Borcza. Dla tej pary krakowskich artystów istotną częścią życia jest dziki bieszczadzki las.

Natalia Bażowska szuka podobieństw między światem ludzkim i zwierzęcym. Jako pełna empatii osoba wie, że człowiek nie jest panem stworzenia. Ludzie i zwierzęta podlegają tym samym prawom natury.

Na wystawie Żeńska końcówka Marta Frej prezentuje swoje memy w zaskakującej formie – jako realizacje wielkoformatowe. Publiczność ma okazję współtworzyć prace, ingerować w strukturę niektórych z nich, a także na bieżąco je komentować.